Anaplasma spp., Bartonella spp., Coxiella burnetii, Orientia spp. i Rickettsia spp. – protokoły diagnostyczne

Anaplasma spp., Bartonella spp., Coxiella burnetii, Orientia spp. i Rickettsia spp. – protokoły diagnostyczne

Anaplasma spp., Bartonella spp., Coxiella burnetii, Orientia spp. i Rickettsia spp., naukowcy opisują istniejące protokoły diagnostyczne, specyficzne ograniczenia wdrażania nowych podejść diagnostycznych oraz potrzebę dalszej optymalizacji lub rozbudowy arsenału diagnostycznego.

Jak czytamy w publikacji – wybredne patogeny wymagają wysoce specyficznych metod laboratoryjnych do wykrywania, biologicznej amplifikacji oraz dalszej charakterystyki fenotypowej i molekularnej. Wiele wymagających patogenów można wyhodować, ale wymagane przez nie warunki są zbyt złożone, aby mogły być utrzymane przez rutynowe diagnostyczne laboratoria mikrobiologiczne. Ponadto amplifikacja biologiczna prowadząca do pozytywnych kultur często stwarza zwiększone ryzyko zagrożenia biologicznego. Znajduje to odzwierciedlenie w potrzebie rozwoju wyspecjalizowanych krajowych laboratoriów eksperckich, czasem nawet skupiających się na jednym gatunku patogenu.

Dalej czytamy, że testy serologiczne są czasami przydatną opcją, ale często komplikują je problemy takie jak brak czułości, swoistości i dostępności (odczynników). Ponadto często obserwuje się mylącą reaktywność krzyżową między gatunkami patogenów. To stawia testy immunologiczne w wyraźnie niekorzystnej sytuacji, chociaż w niektórych przypadkach serologia jest nadal uważana za złoty standard w diagnostyce in vitro (IVD).

Wniosek – wybredne organizmy będą nadal stwarzać istotne wyzwania diagnostyczne w nadchodzących latach.

Imponująca ilość szczegółów w linku.

Foto Michal Jarmoluk z Pixabay