Ludzka anaplazmoza granulocytarna powikłana zespołem hemofagocytarnym i koinfekcjAMI
Choroby przenoszone przez kleszcze mogą wywoływać potencjalnie zagrażające życiu pacjenta powikłania. Zakażenia odkleszczowe powinny więc być uwzględniane w diagnostyce różnicowej u pacjenta z gorączką oraz z objawami wieloukładowymi.
W publikacji o powikłanej anaplazmozie autorzy nadmieniają, że kleszcze przenoszące wiele patogenów są w Kanadzie rzadkie (< 1%), ale coraz częściej spotykane.
Pacjent, który został opisany w tej publikacji to 74-letni mężczyzna ze schyłkową niewydolnością nerek. Trafił do szpitala z poowodu omdlenia, które wystąpiło podczas sesji hemodializy.
W ciągu 24 godzin od hospitalizacji wystąpiła gorączka (38,6°C) i tachykardia (101 uderzeń/min). Podczas badania był zdezorientowany. Nie zaobserwowano objawów takich jak sztywność karku, żółtaczki, nieprawidłowości sercowo-oddechowe, limfadenopatia, hepatosplenomegalia lub tkliwość brzucha. Wstępne badania laboratoryjne były prawidłowe poza łagodną anemią i nieznacznym podwyższeniem aktywności aminotransferaz asparaginianowych; tomografia komputerowa głowy, klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy również była prawidłowa.
Postawiono robocze rozpoznanie sepsy i rozpoczęto podawanie dożylnie piperacyliny-tazobaktamu i wankomycyny. Szukano dalej przyczyn złego stanu pacjenta. Wreszcie rozmaz krwi obwodowej wykazał morule w granulocytach, świadczące o anaplazmozie lub erlichiozie.
Znaleziono w badaniach PCR anaplasma phagocytophilum, borrelia burgdorferi i wirusa Powassan.
Podano doksycyklinę, potem również biotrakson.Stan pacjenta zaczął się poprawiać. Mężczyzna został wypisany po 55 dniach. Po 3 miesiącach dalej obserwowano poprawę, bez nawrotów i pogorszeń.
