Stwardnienie rozsiane, borelioza, babeszjoza, leki przeciwmalaryczne
W 2005 szwajcarski naukowiec wiązał zachorowania na SM z aktywnością kleszczy i „wykluwającą się” potem boreliozą. Odkrycia z 2021 roku wskazują, że z SM związek może mieć babeszjoza w związku z pewną skutecznością leczenia stwardnienia rozsianego lekami przeciwmalarycznymi.
Autor publikacji z 2005 roku (w linku na dole), internista Marcus Fritzsche, w swojej pracy bezpośrednio wiązał zachorowania na SM z aktywnością kleszczy i „wykluwającą się” potem boreliozą. Widział nadzieję dla chorych w leczeniu tynidazolem, minocykliną i hydroksychlorochiną. Wnioskował o podjęcie badań nad płynem mózgowo-rdzeniowym osób chorych na SM a być może chorujących na skutek zakażenia borelią.
W 2021 roku pojawiła się publikacja, pokazująca dobry wpływ leczenia chorych na SM lekiem przeciwmalarycznym – hydroksychlorochiną (HCQ).
Celem pracy było sprawdzenie czy leczenie HCQ może być przydatne w prowadzeniu SM. Jak piszą autorzy – jeśli mniej niż 10 z 35 uczestników doświadczyło istotnego klinicznie pogorszenia, to uznaje się, że lek jest skuteczny. W tym badaniu tylko 8 z 35 uczestników miało pogorszenie między 6 a 18 miesiącem leczenia. HCQ był ogólnie dobrze tolerowany, ze lekkimi objawami niepożądanymi w 82% przypadków i poważnymi objawami niepożądanymi u 12% uczestników. Wg autorów to dobrze rokuje dla dalszych badań w tym kierunku.
Oba linki do publikacji w buttonach poniżej.
2021 - ONLINELIBRARY 2005 - Sciencedirect
