Prawdopodobieństwo zaburzeń psychiatrycznych w boreliozie

Prawdopodobieństwo zaburzeń psychiatrycznych w boreliozie

Po 10 latach zaburzeń psychiatrycznych pacjent przypomniał sobie, że w 2013 roku ugryzł go kleszcz, ale ponieważ nie było rumienia i nie czuł się źle to nie szukał pomocy medycznej ani nie był leczony antybiotykami.

Przypadek 45-letni mężczyzna z Zagrzebia w Chorwacji. Hospitalizowano go z powodu utrzymujących się zaburzeń neuropsychiatrycznych, w tym zawrotów głowy, osłabienia mięśni, nietolerancji wysiłku, przewlekłego zmęczenia, zaburzeń snu,  objawów psychotycznych, objawów nastroju i zaburzeń poznawczych, które znacznie się nasiliły w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. W momencie przyjęcia do szpitala pacjent przejawiał objawy psychotyczne: urojenia, omamy słuchowe, zdezorganizowane zachowanie, szybką mowę i myślenie (zapewne chodzi o słowotok i gonitwę myśli). Występowały również objawy zmian nastroju, w tym pobudzenie, dysforia i dystans afektywny. Pacjent przyjmował olanzapinę i aripiprazol w momencie przyjęcia do szpitala i korzystał z pomocy psychiatry ambulatoryjnego.

Z historii choroby wynika, że początkowe objawy pacjenta pojawiły się w maju 2019 r.; zawroty głowy, szumy uszne, nudności, złe samopoczucie, bóle stawów, bóle mięśni i osłabienie mięśni, z powodu których został zbadany na oddziale ratunkowym. Tam zalecono mu dodatkowe badania internistyczne i neurologiczne, których odmówił. Objawy wkrótce się nasiliły, wystąpiło drżenie rąk, utrata apetytu i utrata masy ciała.

Pacjent został po raz pierwszy przyjęty do szpitala psychiatrycznego w grudniu 2019 roku z powodu objawów maniakalnych: rozhamowania, niepokoju, nadmiaru energii, drażliwości, pobudzenia, agresywności, nadmierna i szybka mowa, miał problemy z koncentracją i snem. Funkcje poznawcze były upośledzone przez zaburzenia uwagi i koncentracji. Pacjent spełniał kryteria DSM-V dla zaburzenia schizoafektywnego, dwubiegunowego typu I, z typowym przerywanym przebiegiem choroby, w którym objawy psychotyczne i objawy maniakalne występowały naprzemiennie.

Rozpoczęto leczenie haloperidolem, flufenazyną, olanzapiną i diazepamem, ale bez znaczącego efektu. W międzyczasie jego stan psychiczny pogarszał się. Pojawiły się tendencje agresywne. Pacjent stał się całkowicie zależny od nadzoru i opieki innej osoby. Podano mu olanzapinę i ariprirazol, które pacjent odstawił po kilku miesiącach ze względu na słaby efekt i działania niepożądane.

Od 2020 r. był kilkakrotnie badany na oddziale ratunkowym z powodu dolegliwości; bóle mięśni, bóle stawów, nudności, wymioty, utrata masy ciała, osłabienie mięśni, ale ponownie odmówił dalszej oceny diagnostycznej.

W kwietniu 2023 r. przeprowadzono szeroko zakrojone badania medyczne. Rezonans magnetyczny mózgu nie wykazał żadnych nieprawidłowości. (…)

Pacjent przypomniał sobie, że w 2013 roku ugryzł go kleszcz, ale ponieważ nie było rumienia i nie czuł się źle to nie szukał pomocy medycznej ani nie był leczony antybiotykami. Test immunoenzymatyczny na obecność przeciwciał przeciwko boreliozie był dodatni dla IgG, podczas gdy pośredni test immunofluorescencyjny na obecność IgM był ujemny.

Jednakże dokonano badania płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) i ujawniono w nim całkowite białko 1,1 g/l, pleocytozę (330/3) i specyficzne dla Bb przeciwciała IgG wytwarzane dokanałowo. (…) Pacjentowi podawano dożylnie ceftriakson w dawce 2 g/dobę przez 35 dni, a następnie doksycyklinę w dawce 100 mg (dwa razy na dobę) przez osiem tygodni.

Trzy tygodnie po rozpoczęciu terapii objawy psychotyczne zaczęły się poprawiać. Po zakończeniu leczenia całkowicie ustąpiły objawy psychotyczne, ale pozostały pewne objawy nastroju, gonitwa myśli, słaba koncentracja i zmniejszona potrzeba snu. (…)

Grafika Md Tofayel Ahmed z Pixabay

pauk.sum.ba (pdf)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *