Amerykańskie CDC analizuje zagadnienie boreliozy przewlekłej (PTLDS)
Na stronach amerykańskiego cdc.gov znajdziecie prezentację, będącą efektem dyskusji na temat boreliozy przewlekłej (PTLDS). Naukowcy udowadniają na modelach zwierzęcych, że borelioza przewlekła nie jest zagadnieniem czysto teoretycznym.
Zwraca się uwagę m.in. na to, że uśpione krętki są bardziej tolerancyjne na antybiotyki, na to że żywotność B. burgdorferi jest zaskakująca i krętki mogą przeżywać wiele miesięcy bez kleszczy oraz że mogą ukrywać się w tkance łącznej i stawach.
Badania pacjentów z rumieniem wędrującym wykazały, że do 40% pacjentów ma trwałe lub okresowe niespecyficzne objawy o nasileniu od łagodnego do umiarkowanego 6-24 miesięcy po terapii.
Bezpośrednie wykrywanie bakterii w próbach skóry i krwi we wczesnej chorobie lub PCR w płynie maziowym pacjentów z chorobą z Lyme zapalenie stawów są dość nisko czułe. Stawia się też tezę, że obecne testy oparte na przeciwciałach nie odpowiednie dla prawidłowego określenia, czy krętki zostały skutecznie wyeliminowane z organizmu chorego.
Wskazuje się, że borelioza przewlekła może być zdiagnozowana za pomocą ksenodiagnostyki (to metoda diagnostyczna stosowaną do dokumentowania obecności drobnoustrojów lub patogenów chorób zakaźnych poprzez wystawienie prawdopodobnie zakażonej tkanki na działanie wektora, a następnie zbadanie wektora pod kątem obecności mikroorganizmów lub patogenów, które mógł on połknąć), a także PCR oraz diagnostyką IBIS.
Zagadnień jest tu bardzo dużo, warto przejrzeć. Drugi link wiedzie do informacji o nowym badaniu klinicznym dotyczącym ksenodiagnostyki w boreliozie.
https://www.cdc.gov/lyme/pdfs/PersistenceWebinarSlides.pdf https://ichgcp.net/clinical-trials-registry/NCT02446626
link / cdc.gov link / ichgcp.net
